Kraina śniegów i lodowców.

Będzie to baśń krótka a jakże tajemnicza i pełna fantazji. Gdzieś daleko w świecie, a może tuż w pobliżu, istnieje kraina śniegów i wiecznych lodowców. Matka natura zimową porą ma bujną wyobraźnię, pracowita jest, tworzy coraz piękniejsze obrazy. Jest biało wszędzie to Jej kolor ulubiony kiedy ma taką wole szaleje - tu zasypie, tam z wichrzycą w parze zatańczy. A kiedy stary zacny mróz nawiedzi te strony to z zimą pod rękę się weźmie i w tany się puszczą. Pogmatwane figury tworzy i nosy nasze mrozi. To wodę zatrzyma i długi soplowy nos jej uczepi. I skałę potrafi rozsadzić taką ma siłę. I nic ze słońca sobie nie robi, jedynie jak brylantami błyska i mami. jednak i na niego koniec przychodzi i wtedy z płaczem odchodzi. A całe te harce dzieciom pasują i wtedy jest radość i śmiechu pełno, nie ważne, że nosy czerwone i buty zmoczone. I tylko Mama ręce rozkłada - dziecino wszak z Ciebie sopel jeden po drugim odpada. I tak to się dzieje aż matka natura wiosnę przywieje.